فئودور
میخایلاویچ داستایوفسکی، زاده‌ی ۱۱ نوامبر ۱۸۲۱ و درگذشته‌ی ۹ فوریة ۱۸۸۱، نویسنده‌ی
مشهور و تأثیرگذار روس بود. پدر داستایوفسکی پزشک بود و از اوکراین به مسکو مهاجرت
کرده بود و مادرش، دختر یکی از بازرگانان مسکو بود. او در ۱۸۳۴ همراه با برادرش به
مدرسه‌ی شبانه‌روزی منتقل شدند و سه سال آن جا ماندند. داستایوسکی در پانزده‌سالگی
مادر خود را از دست داد. او در همان سال امتحانات ورودی دانشکده‌ی مهندسی نظامی را
در سن‌پترزبورگ با موفقیت پشت سر گذاشت و در ژانویه‌ی ۱۸۳۸ وارد این دانشکده شد.
در تابستان ۱۸۳۹ نیز، خبر فوت پدرش به او رسید. داستایوسکی در سال ۱۸۴۳ با درجه‌ی
افسری از دانشکده‌ی نظامی فارغ‌التحصیل شد و شغلی در اداره‌ی مهندسی وزارت جنگ به
دست آورد. او در زمستان ۱۸۴۵ رمان کوتاه بیچارگان را نوشت و از این طریق وارد
محافل نویسندگان رادیکال و ساختارشکن بزرگ سن‌پترزبورگ شد و برای خود شهرتی کسب
کرد. یک جاسوس پلیس در این محفل رخنه کرده بود و موضوعات بحث این روشنفکران را به
مقامات امنیتی روسیه گزارش می‌داد. از همین رو، پلیس‌مخفی در روز ۲۲ آوریل ۱۸۴۹ او
را به جرم براندازی حکومت دستگیر کرد. داستایوسکی در آغاز سال ۱۸۷۳ سردبیر مجله‌ی «گراژ
دانین» شد و تا ماه مارس سال بعد به این کار ادامه داد. فئودور داستایوفسکی
در جشن سه‌روزه‌ی بزرگداشت پوشکین در پی سخنرانی‌اش به اوج شهرت و افتخار در زمان
حیاتش رسید و سرانجام در اوایل فوریة سال ۱۸۸۱ در اثر خون‌ریزی ریه درگذشت.
